Smart Education, Ομιλία στο διαδικτυακό συνέδριο…

Εκπαίδευση στο επιχειρείν…
(Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη, Θεσσαλονίκη)

Το θέμα της εισήγησης: Οι εικονικές  διαδικτυακές «αίθουσες» διδασκαλίας επαναπροσδιορίζουν την οπτική μας για την εκπαίδευση;

Η εισήγηση:

Μια σύντομη περίληψη: «Προσπαθώ να σκεφτώ τι θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον ατομικό (ένα προς ένα) διάλογο που αναπτύσσεται μεταξύ εκπαιδευτικού και μαθητών για απορίες που διατυπώνονται σε σχέση με μια άσκηση ή ένα γενικότερο θέμα που τους έχει τεθεί. Θεωρώ πλέον δεδομένες τις δεξιότητες που αναπτύσσει ο μαθητής όταν καταγράφει σκέψεις και συναισθήματα σε μια προσπάθεια τεκμηρίωσης, αλλά και σαφήνειας στη διατύπωση. Είναι δεδομένη η εμπειρία που αποκτούν οι εμπλεκόμενοι από τις καταγεγραμμένες απαντήσεις στις οποίες μπορεί να ανατρέχουν σε οποιαδήποτε στιγμή για να αντλήσουν ιδέες… και όχι μόνο…

Ένα λεπτό στην αίθουσα διδασκαλίας δεν ισούται (σε πραγματικό χρόνο) …με ένα λεπτό ενός διαδικτυακού μαθήματος. Ένα μάθημα εξ αποστάσεως μπορεί να διαρκέσει από 40 έως 75% λιγότερο από ένα παραδοσιακό μάθημα. Ωστόσο,  παρόλο που η διάρκεια μπορεί να είναι μικρότερη, το ίδιο το μάθημα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο. Οι μαθητές προσλαμβάνουν ευκολότερα γνώσεις όταν αυτές προσφέρονται μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων τους. Οι πληροφορίες παρέχονται μέσω δυνατών οπτικών και ακουστικών ερεθισμάτων και λόγω και της αυξημένης ετοιμότητας των μαθητών, ο χρόνος αφομοίωσης είναι σημαντικά μικρότερος από το παραδοσιακό μάθημα. Ακόμα κι αν η πραγματική διάρκεια της διδασκαλίας είναι 30-50% λιγότερη,  η εξοικονόμηση του χρόνου σε σχέση με την κατανόηση των εννοιών οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Το «Μέτρον Άριστον» στην τήρηση ενός ορίου για τον χρόνο που βρίσκονται οι μαθητές μπροστά στην οθόνη πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου ειδικά όταν σχεδιάζουμε σχετικά προγράμματα σπουδών.

Η ασύγχρονη διαδικασία εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και η προσφορά της σε μια ολοκληρωμένη λύση, είναι μια πολύ σημαντική πτυχή που οφείλουμε να συνυπολογίσουμε… Η προετοιμασία και η προσαρμογή του εκπαιδευτικού υλικού που «αναρτάται» στα αποθετήρια των τάξεων, οι οδηγίες που γράφονται για την αξιοποίησή του, οι ατομικές απαντήσεις σε διαλόγους που αναπτύσσονται μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικού, οι απαντήσεις σε προσωπικές απορίες, τα σχόλια πάνω στο σύνολο των εργασιών των μαθητών, η αξιολόγηση της συμμετοχής και της κατάκτησης εννοιών και δεξιοτήτων, όχι μόνο δεν μειώνουν την προσπάθεια αλλά την αυξάνουν κατακόρυφα και σε ποσότητα αλλά και σε ποιότητα…

Είναι πραγματικά θεμελιώδες στοιχείο η προσπάθεια του εκπαιδευτικού που καταβάλλεται ώστε αρχικά να ενημερωθεί με τα νέα μέσα, να τα μάθει, να τα κατακτήσει, να τα αξιοποιήσει με δημιουργικό τρόπο. Η προσπάθεια αυτή δεν σταματά εδώ. επαναλαμβάνεται σε κύκλο πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από κάθε διαδικτυακό «σύγχρονο» μάθημα σε βασικές περιόδους.

Αναρωτιέμαι …αν ο συνδυασμός των τεχνολογιών με την υποστήριξη σύγχρονων μεθοδολογιών, έχει πλέον τη δυνατότητα, εκτός από το να εξυπηρετήσει την εκπαιδευτική διαδικασία, να την προσαρμόσει, να την εξελίξει, …έτσι ώστε να υπάρξει δυνατή και χωρίς απαραίτητα την τυπική οργάνωση του μαθήματος στην αίθουσα διδασκαλίας…

Ευχαριστώ για την ευκαιρία να εκφράσω απόψεις σε σχέση με την Τεχνολογία στην εκπαίδευση και την τεράστια προσπάθεια του σύγχρονου εκπαιδευτικού.

ΒΟ [11/2020]