…Τι θα πούμε στις γενιές που έρχονται;…
Ένα είναι σίγουρο – ότι πρέπει να πούμε ακριβώς το αντίθετο: «Όταν χάνω φταίω εγώ για κάποιο λόγο πάντα, …για κάτι που δεν έκανα καλά…».
…Φταις εσύ …αρκεί να καταφέρεις να π ε ι σ τ ε ί ς…
ότι:
- δεν υπάρχουν εμπάθειες…
- η ωριμότητα δεν αποτελει μόνο θέμα τίτλων σπουδών και θέσης
- ότι τα μικρά συμφέροντα δεν είναι πάνω από τα μεγαλύτερα
- η «κακία» δεν είναι κανόνας συμπεριφοράς
- η προσωπική επιτυχία δεν είναι πάνω από την επιτυχία της ιδέας
- οι ατομικές φοβίες και ανασφάλειες επηρεάζουν μόνο τον εαυτό μας και όχι τους γύρω μας
όταν:
- οι όποιες αξίες μας περάσουν από την απλή λεκτική ανακοίνωσή τους, στη βελτίωση του εσωτερικού μας κόσμου
- η στάση μας ξεφύγει από τις ανάλαφρες επιφανειακές συμπεριφορές
- μάθουμε να είμαστε σταθεροί στις απόψεις μας εξελίσσοντάς τες
- μάθουμε ότι η ουσία των πραγμάτων πάει πιο πέρα από τις ευμετάβλητες συμπεριφορές χαμαιλέοντα
- καταλάβουμε ότι πίσω από την εικόνα που εκπέμπουμε, πρέπει να υπάρχει πάντα κάτι σημαντικότερο
- κατανοήσουμε ότι όλα έχουν όνομα και χαρακτηρισμό
- δώσουμε στις τύψεις μας το χώρο που τους ανήκει
- σταματήσουμε να προσποιούμαστε για κάτι που δεν είμαστε
- τελικά γίνουμε χρήσιμοι για τους άλλους και όχι μόνο για τον εαυτό μας.
Αφιερωμένο στους απανταχού κριτές, …τους κατ’ επίφαση «συνεργάτες στη μάθηση», με μόνο κίνητρο το προσωπικό τους συμφέρον…
[Β.Ο.]
Η τεχνολογία στην εκπαίδευση 